به گزارش نیپنا به نقل از پایگاه خبری کوریا اکونومیک دیلی، صنعت پتروشیمی شرق آسیا در آستانه بزرگ‌ترین بازنگری در ساختار خود طی دهه‌های اخیر قرار گرفته است.
اقدامی که با تعطیلی برنامه‌ریزی‌شده تأسیسات قدیمی کراکینگ نفتا در چین، ژاپن و کره جنوبی تا سال ۲۰۲۷، بیش از ۱۳ میلیون تن از ظرفیت تولید اتیلن را حذف می‌کند و می‌تواند تعادل را به بخشی که سال‌ها با مازاد ظرفیت روبه‌رو بوده است، بازگرداند.
یکی از مدیران اجرایی صنعت پتروشیمی اعلام کرد: اگر اوضاع طبق برنامه پیش برود، ظرفیت منطقه‌ای اتیلن تا سال ۲۰۲۷ حدود ۱۳.۵ میلیون تن نسبت به پیش‌بینی‌ها کاهش خواهد یافت که این موضوع می‌تواند نقطه عطفی برای خروج صنعت از سال‌ها زیان باشد.
ابعاد کاهش ظرفیت و نشانه‌های بهبود
تحلیلگران می‌گویند کاهش‌های مورد انتظار معادل بیش از تولید ترکیبی نه تولیدکننده بزرگ کره‌ای، از جمله شرکت‌های ال‌جی کم (LG Chem) و لوته کمیکال (Lotte Chemical) است.
چین، ژاپن و کره جنوبی در مجموع ۴۵ درصد از تولید جهانی اتیلن را در اختیار دارند.اتیلن، ماده پایه در تولید پلاستیک، الیاف و بسته‌بندی، شاخص کلیدی سودآوری صنعت پتروشیمی به شمار می‌آید.
به گفته وزارت صنعت کره جنوبی، اختلاف قیمت بین اتیلن و خوراک اصلی آن، نفتا، در سه‌ماهه اخیر ۲۱ درصد افزایش یافته و به ۲۱۱ دلار در هر تن رسیده است؛ رقمی که نسبت به میانگین دی‌ماه، ۳۳.۲ درصد رشد نشان می‌دهد.
اگرچه این سطح هنوز کمتر از آستانه سودآوری ۲۵۰ دلاری است، اما نشانه‌هایی از بهبود را در بازار نمایان کرده است.
برنامه‌های چین، کره و ژاپن برای کاهش ظرفیت
در چین، کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی پکن به همراه چهار وزارتخانه دیگر، برنامه‌هایی را برای حذف واحدهای کراکر با قدمت بیش از ۲۰ سال اعلام کرده‌اند.
تحلیلگران انتظار دارند تا سال ۲۰۲۷ میلادی حدود ۷.۴ میلیون تن از ظرفیت تولید سالانه ۷۸.۲ میلیون تنی چین حذف شود.
در صورت ادغام واحدهایی با ظرفیت کمتر از ۳۰۰ هزار تن در سال، کاهش بیشتر نیز محتمل خواهد بود.
در کره جنوبی، قرار است در مهرماه نقشه راه اصلاح صنعت پتروشیمی منتشر شود.
طبق توافق ماه گذشته میان ۱۰ شرکت بزرگ پتروشیمی کره، این کشور قصد دارد ظرفیت کراکینگ نفتای خود را بین ۲.۷ تا ۳.۷ میلیون تن کاهش دهد؛ معادل ۲۵ درصد از ظرفیت سالانه ۱۴.۷ میلیون تنی. دولت کره اعلام کرده است که هیچ حمایت مالی ارائه نخواهد داد مگر آنکه شرکت‌ها اقدام‌های نجات‌بخش از جمله کاهش تولید و تزریق سرمایه توسط سهامداران کنترلی را تدوین کنند.
ژاپن هم که از سال ۲۰۱۴ در حال منطقی‌سازی صنعت پتروشیمی خود بوده است، قصد دارد تا سال ۲۰۲۸ حدود ۲.۴ میلیون تن دیگر از ظرفیت تولید خود را کاهش دهد.
شین هونگ-جو، تحلیلگر مؤسسه شین‌یانگ سکویریتیز (Shinyoung Securities) مستقر در سئول، اعلام کرد: اگر برنامه‌های کاهش تولید از سوی این سه کشور طبق برنامه اجرا شود، این بزرگ‌ترین ادغام در تاریخ صنعت پتروشیمی خواهد بود که حدود ۸ درصد از ظرفیت جهانی را حذف می‌کند.
این موج تعطیلی‌ها هم‌زمان با چرخش چرخه صنعت پتروشیمی رخ می‌دهد.
پس از رونق ناشی از شیوع ویروس همه‌‌گیر کرونا در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ که موجب ساخت‌وساز بیش از حد شد، تولیدکنندگان وارد دوره‌ای از رکود سرمایه‌گذاری شدند.
اکنون با افزایش تقاضا، طرح‌های کاهش ظرفیت نویدبخش بازگشت به سوددهی هستند.
بر اساس پیش‌بینی‌ها، شرکت لوته کمیکال در سال ۲۰۲۶ به سود عملیاتی ۲۴۱.۹ میلیارد وون خواهد رسید؛ در حالی که در سال جاری زیان عملیاتی ۶۸۵.۲ میلیارد وونی را تجربه کرده است.
در همین حال، انتظار می‌رود شرکت ال‌جی کم در سال آینده میلادی سود عملیاتی ۳.۲۲ تریلیون وونی ثبت کند و بخش پتروشیمی آن از زیان ۲۴۳.۵ میلیارد وونی امسال، به سود ۱۲۷.۶ میلیارد وون برسد.