به گزارش نیپنا به نقل از بلومبرگ، دولت چین به‌منظور ارتقای بهره‌وری و مقابله با چالش‌های ناشی از ظرفیت مازاد در صنعت پتروشیمی، برنامه‌ای جامع برای اصلاح ساختار این بخش تدوین کرده است.
این برنامه شامل حذف تدریجی واحدهای کوچک و قدیمی، مقاوم‌سازی تأسیسات با بیش از ۲۰ سال قدمت و تغییر جهت سرمایه‌گذاری‌ها به سمت تولید مواد با ارزش افزوده بالا است.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، این طرح تفصیلی در انتظار تأیید نهایی وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین قرار دارد و انتظار می‌رود ظرف ماه آینده اجرایی شود.
هدف اصلی این اصلاحات، کاهش ظرفیت مازاد در بخش‌های کم‌ارزش‌تر صنعت پتروشیمی و پالایش نفت است که طی سال‌های گذشته با رشد بی‌رویه روبه‌رو بوده‌اند.
در چارچوب اقدام‌های پیشنهادی، واحدهای پتروشیمی با قدمت بیش از دو دهه – که حدود ۴۰ درصد ظرفیت کنونی کشور را تشکیل می‌دهند، ملزم به ارتقای فناوری و افزایش بازده خواهند شد.
در همین حال، کارخانه‌ها تشویق می‌شوند تا به جای تولید مواد فله‌ای که با عرضه بیش از حد روبه‌رو هستند، به سمت تولید مواد شیمیایی ویژه و تخصصی حرکت کنند.
مواد هدف در این طرح شامل ترکیباتی است که در صنایع پیشرفته نظیر هوش مصنوعی، رباتیک، نیمه‌رساناها، تجهیزات زیست‌پزشکی، باتری‌ها و انرژی‌های تجدیدپذیر کاربرد دارند.
این تغییر رویکرد همسو با سیاست‌های پکن برای کاهش وابستگی به سوخت‌های حمل‌ونقل و افزایش سهم پتروشیمی در سبد انرژی کشور انجام می‌شود.
پیش‌تر، دولت چین در ماه مارس اعلام کرده بود که پالایشگاه‌ها باید تولید سوخت‌های حمل‌ونقل را کاهش داده و تمرکز خود را بر تولید محصولات پتروشیمی افزایش دهند.
این تصمیم در پی کاهش تقاضا برای بنزین و گازوئیل و افت سودآوری پالایشگاه‌ها اتخاذ شد.
هدف‌گذاری دولت برای سال ۲۰۲۵، محدود کردن ظرفیت پالایش نفت خام به یک میلیارد تن در سال است.
در همین زمینه، پالایشگاه‌هایی با ظرفیت کمتر از سالانه دو میلیون تن در معرض تعطیلی قرار دارند، این اقدام برای جبران کاهش تقاضا و حذف حدود ۶۰ میلیون تن ظرفیت اضافی در بخش پالایش ضروری تلقی می‌شود.
یکی از محورهای مورد توجه در این اصلاحات، مدیریت تولید اتیلن است؛ ماده‌ای کلیدی در تولید منسوجات، لاستیک و پلاستیک که به‌دلیل اشباع بازار، ممکن است از سال ۲۰۲۶ با محدودیت‌هایی در صدور مجوزهای جدید مواجه شود.
این موضوع به‌عنوان اولویتی در برنامه پنج‌ساله آینده چین مطرح شده است.
بر اساس برآوردهای صنعتی، ظرفیت تولید اتیلن در چین تا سال ۲۰۲۵ به بیش از ۷۰ میلیون تن در سال خواهد رسید. این رشد عظیم که حاصل بهره‌برداری پرشتاب از واحدهای جدید در سال‌های اخیر بوده، چین را در تولید بسیاری از محصولات پایه خودکفا یا به صادرکننده تبدیل کرده است.
با این حال، این جهش در ظرفیت با فشار فزاینده بر سودآوری همراه شده است. نرخ بهره‌برداری در بسیاری از واحدهای تولید محصولات پایه به محدوده ۷۰ تا ۸۰ درصد کاهش یافته که پایین‌تر از سطح مطلوب است.
در همین حال، شرکت‌های دولتی بزرگ مانند سینوپک و پتروچاینا، در کنار بازیگران خصوصی نظیر هنگلی و ژجیانگ پتروکمیکال، در حال بازنگری در استراتژی‌های تولیدی خود هستند.
تمرکز این شرکت‌ها بر بهینه‌سازی خوراک، افزایش انعطاف‌پذیری عملیاتی و ورود به حوزه محصولات ویژه و فناوری‌های سبز است.
سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های خارجی هم ادامه دارد. پروژه‌هایی نظیر هواجین آرامکو و همکاری با شرکت‌های اروپایی در زمینه تولید مواد پیشرفته، بخشی از تلاش چین برای جذب فناوری و ارتقای زنجیره ارزش پتروشیمی محسوب می‌شود.
با اجرای این اصلاحات، چین در تلاش است تا ضمن کاهش آثار منفی ظرفیت مازاد، مسیر توسعه پایدار صنعت پتروشیمی را هموار کرده و جایگاه خود را در بازار جهانی حفظ کند.
این اقدام‌ها همچنین همسو با سیاست‌های کلان کشور برای کاهش آلایندگی، افزایش بهره‌وری انرژی و تقویت صنایع پایین‌دستی ارزیابی می‌شود.