گوشی های هوشمند و سبک زندگی

 پیشرفت تکنولوژی دریچه های جدیدی را در زندگی روزمره ما باز کرده است و روز به روز هم بر تعداد این دریچه ها افزوده می شود. دیگر برای سفر کردن نیاز نیست روزها و ماه ها در راه باشیم؛ دیگر برای رساندن اطلاعات نیاز نیست منتظر رسیدن چاپارها و یا حتی پست چی ها باشیم. (به غیر از موارد خاص، که هنوز اداره پست انجام وظیفه می کند)، برای شنیدن صدای اقوام و دوستان نیازی به طی مسیر نیست؛ حتی میتوان با فشردن چند دکمه، تماس تصویری هم با آنها داشت وبسیاری دیگر از مواردی که با وجود تکنولوژی برای ما آسان و در دسترس شده است. حال این سوال پیش می آید که با این پیشرفت آیا سبک زندگی ما انسان ها هم تغییر کرده است؟
پاسخ این سوال واضح است؛ یعنی با توجه به این همه تغییرهای روز افزون نمیتوان گفت که انسان همچنان به سبک قدیم خود زندگی می کند. ولی یک سوال دیگر پیش می آید و آن هم این است که آیا اخلاقیات و روحیات انسان هاهم متناسب با شدت و سرعت پیشرفت تکنولوژی تغییر کرده است ؟
این، دقیقا موضوعی است که بسیاری از انسان ها را دچار مشکلات عدیده نموده، باعث می شود که افراد در اثر دیدن این مشکلات در مقابل تکنولوژی و در اصطلاح، ماشینی شدن زندگی ها مقاوت نمایند.
می توان یکی ازپرکاربردترین وسایلی که بسیار در زندگی مدرن مورد توجه قرار گرفته و تاثیر گذاری فراوانی را در زندگی های امروزی داشته است، کنارپدیده اینترنت، ظهور گوشی های هوشمند دانست. این وسیله پرکاربرد بسیاری از فعالیت های روزمره ما انسانها را آسان کرده است و بیشمار امکاناتی را که ما در گذشته ای نه چندان دور بر روی رایانه های بزرگ داشتیم، امروزه بر روی یک گوشی کوچک که در جیب جای می گیرد می توانیم داشته باشیم و هر کجا که می خواهیم با خود ببریم ،همچنین بسیاری امکاناتی دیگر که گوشی های هوشمند امروزی دارا هستند که حتی رایانه های بزرگ هم آنها را ندارند، می توانیم با یک گوشی کوچک با فردی دیگر در آن سر دنیا تماس تصویری داشه باشیم، یا مطالب مورد نظر خود را با آن به سرعت یک چشم به هم زدن از این سر دنیا به آن سر دنیا بفرستیم، در کسری از ثانیه پیامی را به فرسنگ ها دورتر از محل خود بفرستیم؛ خبری را در کوتاه ترین زمان منتشر کنیم؛ آدرس هایی را که می خواهیم به آنجا برویم بدون اتکاء به پرسشی به راحتی پیدا کنیم و فراوان موارد دیگری که این وسیله ی کوچک ما را در کارهایمان یاری می کند.
گوشی های هوشمند، این وسیله های کوچک پرکاربرد ما را در خیلی از جهات زندگی راحت کرده اند و تبدیل به دوست و همدمی نزدیک و حتی کمی فراتر، جزوی از وجود هر فرد شده اند و اگر روزی نباشند در خیلی از مواقع، زندگی انسان ها مختل می شود و اینقدر به ما نزدیک شده اند که حتی شب ها در کنار بالش ما قرار میگیرند و ما آخرین چیزی را که قبل از خواب می بینیم آنها هستند و صبح روز بعد که می خواهیم از خواب بیدار شویم، آنها مسئولیت بیدار کردن ما را بر عهده می گیرند.
حال این سوال پیش می آید که چرا برخی از افراد که عده آنها کم هم نیست، زمزمه مخالفت با این وسیله ی پر کاربرد را به بهانه برهم زدن زندگی انسان ها دارند؟ آیا این افراد، کسانی هستند که با پیشرفت و تکنولوژی مشکل دارند؟ آیا افرادی هستند که از این راه منفعتی نصیبشان می شود؟
البته پاسخ این سوال ها منفی است؛ اینها افرادی هستند که زیان های این وسیله را درک کرده اند. این ها افرادی هستند که از این کوچک پرکاربرد، آسیب دیده اند. منتها با این تفاوت که این وسیله کار راه انداز، ماهیتا دارای زیان نیست و این ما انسان ها هستیم که با استفاده های نادرست از آن زیان هایی را به خود وحتی دیگران وارد می کنیم.
برای بسیاری از افراد که غرق در استفاده از گوشی های هوشمند هستند، زیان هایی که آن در زندگی شخصی و خانوادگی آنها وارد می کند، قابل لمس نیست و تنها نتایج ناخوشایندی را در زندگی احساس می کنند که دلیل آن را هم نمی دانند.
همگی ما عادت کرده ایم که در تمامی مدتی که بیدار هستیم به گوشی هایمان سرک بکشیم؛ چه در محل کار،چه حتی در جمع ها و میهمانی های خانوادگی. دیگر به جای اینکه احوال یکدیگر را به صورت حضوری بپرسیم، به همدیگر فقط پیام می دهیم؛ به جای گپ و گفت های گرم و صمیمانه در جمع های خانوادگی، همگی سرمان در گوشی هایمان است و در یک اجتماع بزرگتر، مشغول معاشرت مجازی هستیم، غافل از اینکه با این کار داریم جمع های کوچک خانوادگی - که پایه و اساس اجتماعات بزرگ هستند - را از بین می بریم، به جای عشق ورزی به همسر و فرزندان با جملات ساده و صمیمانه، به ارسال شکلک های موجود در گوشی هایمان بسنده می کنیم؛ بازی های گروهی خانوادگی جای خود را به بازی های انفرادی داخل گوشی داده است و بسیار مواردی که همه ناشی از عدم استفاده درست از این وسیله ی پر ارزش شده و دارد آن را به دشمنی جدی برای انسان تبدیل می کند. سبک زندگی ما بدون اینکه خودمان بدانیم و بدون اینکه خودمان آن را طرح ریزی نماییم تغییر، کرده است.
تغییر سبک زندگی مانند هر چیز دیگر، نیاز به فکر، تحقیق، بررسی و برنامه ریزی دارد و زمانی که خارج از برنامه ریزی و بدون اطلاع به وسیله یک عامل خارجی تغییر کند، می تواند زیان های جبران ناپذیری را برای انسان به بار آورد. می تواند انسان را از مسیری که در آن قرار دارد، خارج کرده و به بیراه بکشد استفاده بیش از اندازه هر چیزی - علیرغم ماهیت مفید آن – می تواند به ما صدماتی را وارد کند؛ مثلا همه ی ما می دانیم که آشامیدن آب برای انسان و یا هر موجود زنده ای، جزء واجبات است و در صورت نبود آن، جان انسان به خطر می افتد، ولی اگر همین آب را بیش از اندازه بیاشامیم، دچار مصمومیت های شد و حتی مرگ خواهیم شد. استفاده از تکنولوژی هم از این قاعده نیست مستثنی و گوشی های هوشمند هم از این قاعده پیروی می کنند.
از همین امروز برای استفاده از گوشی هایمان برنامه ریزی کنیم:
*اول صبح قبل از اینکه با همسر و فرزندانمان صحبتی نکرده ایم، به سراغش نرویم.
*در محل کار به جای اینکه دایم حواسمان به گوشی هایمان باشد بر روی کارمان تمرکز داشته باشیم و فقط زمانی به دنبالش برویم که به آن نیاز داریم.
*برنامه های اضافی که برای ما حاصلی جز اتلاف وقت ندارد را از گوشی هایمان پاک کنیم.
* پس از برگشتن از محل کار به محض رسیدن به خانه، گوشی خود را در دست نگیریم و مشغول آن نشویم.
*اگر می خواهیم در جمع های خانوادگی، گوشی هایمان هم حضور داشته باشد سعی کنیم به دنبال برنامه های سرگرم کننده ای بگردیم که بشود به صورت جمعی از آن استفاده کرد.
*حداقل 2 ساعت قبل از خواب، گوشی خود را کاملا کنار بگذاریم و به صحبت و گپ و گفت با خانواده بپردازیم وبه ذهن خود اجازه دهیم از تمامی فشار ها و درگیری های روز خود را رها کرده و برای خوابی آرام آماده شود.
و در کل، طوری برنامه ریزی کنیم که این وسیله با ارزش، دوست زندگیمان باشد و از آن به بهترین روش ممکن از آن استفاده کنیم.