به گزارش خبرنگار نیپنا، تحلیگران موسسه S&P Global Platts و فعالان بازار معتقدند که اگر چه عملیات تعمیر و نگهداری در آسیا با هدف افزایش ظرفیت کل تولید پروپیلن تا پایان سال جاری میلادی صورت گرفت؛ با این حال عملیات یادشده تا کنون تنها به محدود شدن عرضه در بازار دامن زده است. همین موضوع مشتریان را واداشت تا برای تامین نیاز خود به تولیدکنندگان محصولات الفینی از متانول (MTO producers ) روی بیاورند. روندی که که به نظر می رسد حداقل تا آغاز سال 2017 میلادی ادامه یابد.
در اروپا با آغاز ماه سپتامبر خریداران الفین نتوانستند خوراک مورد نیاز خود را برای تولید مشتقات حتی با قیمت های بالاتر تهیه کنند. از این رو میزان فروش مشقات آن ها به شدت کاهش یافت.
قیمت اسپات پروپیلن بر مبنای FD شمال غرب اروپا به تازگی 776 یورو (873 دلار) به ازای هر تن تعیین شد که در مقایسه با رقم 690 یورو در هر تن برای قراردادهای ماه سپتامبر، رشد قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. این موضوع گواهی بر کمبود عرضه شدید این محصول در بازار قاره سبز است.
بسیاری از فعالان بازار اروپا می گویند: در حال حاضر بحث کمبود عرضه و نه قیمت مهمترین چالش بازار اروپا به شمار می رود. از لحاظ قیمتی، واردات پروپیلن از آسیا محتمل تر به نظر می رسد. با این حال هم اکنون بازار آسیا نیز مشابه اروپا با مشکل کمبود عرضه مواجه است. از این رو شرایط برای آربیتراژ این محصول فراهم نیست.
یک تولیدکننده پلیمر عنوان کرد: در حال حاضر قیمت های اسپات پروپیلن بسیار بالاتر از قراردادهای ماهانه است و تنها تولیدکنندگان پلی پروپیلن قادر به تهیه این محصول با سطح فعلی قیمت ها هستند. برای مثال یک تولیدکننده اگزاالکل عنوان کرد که نمی تواند خوراک مورد نیاز خود را با قیمت های فعلی تهیه کند و تا کاهش هزینه ها و پشت سر گذاشتن اوضاع کنونی صبر خواهد کرد.
بر اساس شاخص قیمت قرارداد (CP) پروپیلن موسسه پلاتس، پیش بینی می شود قیمت قراردادهای ماه اکتبر به 723 یورو به ازای هر تن برسد که بالاتر از قیمت های ماه سپتامبر است.
عملیات تعمیر و نگهداری و کاهش جهانی عرضه پروپیلن
تولیدکنندگان می گویند: کمبود عرضه در بازار پروپیلن اروپا به دلایلی چند از قبیل عملیات تعمیر و نگهداری مجتمع های تولید، کاهش توان عملیاتی واحدهای کراکر بخار به دلیل دماهای فصلی بالا و رسیدن میزان تقاضا به بالاتر از سطح متوسط در ماه اوت امسال تشدید شده است.
اما انتظار می رود با در مدار تولید قرار گرفتن واحدهای هیدورژن زدایی پروپان جدید در ایالات متحده و چین در سال 2016 میلادی، پنج میلیون و 900 هزار تن ظرفیت جدید تولید پروپیلن تا پایان سال جاری ایجاد شود. تحلیلگران موسسه پلاتس پیش بینی می کنند که تا سال 2020-2021 میلادی ظرفیت تولید این محصول به 17 میلیون تن در سال برسد. با این همه در میان-مدت مشکل کمبود عرضه همچنان پابرجاست.
در اروپا یکی از دو واحد کراکر بخار مجموعه پالایشگاهی و پتروشیمی شرکت بی پی (BP) در شهر Gelsenkirchen آلمان به دلیل یک رشته عملیات تعمیر و نگهداری در تعطیلی به سر می برد. شرکت ورسالیس نیز به دلیلی مشابه واحد کراکر Dunkirk خود را تعطیل کرد. عملیات تعمیر و نگهداری در این دو مجتمع از اواخر ماه اوت آغاز شده است و همچنان ادامه دارد.
از طرفی شرکت های توتال، سابک و داو نیز برنامه های مشابهی برای تعطیلی واحدهای کراکر خود به ترتیب در آنتورپ بلژیک و شهرهای Geleen و Terneuzen هلند در فاصله ماه های مارس تا آوریل دارند.
مشکلات صنایع پایین دستی در نتیجه کمبود عرضه پروپیلن
یک فعال بازار در آغاز ماه سپتامبر امسال عنوان کرد: علی رغم این که تولیدکنندگان پلی پروپیلن قادر به پرداخت هزینه بیشتر برای تهیه خوراک مورد نیاز خود هستند؛ با این حال هنوز برای تامین پروپیلن با مشکل مواجه هستند. همین موضوع سبب شده است تا این تولیدکنندگان تنها در صورت حصول اطمینان از حاشیه سود مناسب و در حجم محدود به تولید پلی پروپیلن بپردازند.
یک تولیدکننده مستقر در اروپا نیز ضمن اشاره به مشکلات تهیه این محصول عنوان کرد: حتی در صورت امکان تامین محموله مورد نیاز خود، باید قیمتی به مراتب بالاتر از قراردادهای ماهانه بپردازید.
اما در میان تولیدکنندگان اکریلونیتریل با توجه به هزینه های پایین تهیه آمونیوم، قیمت های بالای پروپیلن تا حدود زیادی جبران می شود. از این رو هزینه های تولید آن ها تقریبا ثابت باقی مانده است. با این حال هنوز تهیه خوراک اسپات پروپیلن یکی از مهمترین مشکلات همه تولیدکنندگان محصولات پایین دستی به شمار می رود.
تولیدکنندگان همچنین در مورد افزایش تقاضا در سه ماهه چهارم سال جاری میلادی و قادر نبودن مشتریان به پرداخت هزینه های بالاتر برای خرید پروپیلن ابراز نگرانی کردند.
همچنین امکان جبران کمبود عرضه این محصول از طریق واردات از ایالات متحده فراهم نیست؛ چرا که بازار آمریکا در حال حاضر خود با بحرانی مشابه دست به گریبان است. از این رو مجموع هزینه های حمل و نقل و خرید محموله های پروپیلن از ایالات متحده بسیار بالا خواهد بود.
کمبود عرضه در آسیا به دلیل فصل عملیات تعمیر و نگهداری نیز سبب جهش قیمت ها از 125 دلار به ازای هر تن (معادل 111 یورو) در اول ماه اوت امسال به 875 دلار برای هر تن (معادل 776 یورو) شده است که امکان آربیتراژ این محصول را کاملا منتفی می سازد.
خریداران پروپیلن به دنبال تامین نیاز خود از منابع جایگزین
بسیاری از تولیدکنندگان مشتقات پروپیلن در حال حاضر به خرید این محصول از تولیدکنندگان الفین از متانول روی آورده اند. بیشتر تولیدکنندگان پروپیلن از طریق فرآیند MTO در چین مستقر هستند و از فرآیند تبدیل زغال سنگ به الفین (CTO) بهره می گیرند که طی آن ابتدا متانول از زغال سنگ تولید و در نهایت به الفین تبدیل می شود.