مهندس مورعی به عنوان یکی از بازنشستگان صنعت پتروشیمی دوران بازسازیهای پس از انقلاب را یکی از طلایی ترین دورانهای صنعت پتروشیمی برشمرد.
وی که متولد 1320 در طالقان است، در شرح سابقه تحصیلات و کاری خود می گوید: از دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته مهندسی شیمی در سال 1343 فارغ التحصیل و در همان سال برای کارآموزی در کارخانه کود شیمیایی شیراز فعال شدم. پس از آن خدمت سربازی را انجام دادم و بعد هم در بخش خصوصی بودم تا اینکه در سال 1346 استخدام شرکت ملی صنایع پتروشیمی شدم. ما در مصاحبه شرکت کردیم و انتخاب شدیم و دوره ای 7 ماهه هم برای اموزش به امریکا رفتیم و وقتی برگشتیم در پتروشیمی رازی فعال شدم.
وی گفت: در سال 1353 به بعد طرح توسعه پتروشیمی رازی اجرا شد و جزو گروه پروژه به انگلستان رفتم و بعد همکاری می کردم و در زمان انقلاب اسلامی که پتروشیمی ها اعتصاب کردند ما هم همراه شدیم و پس از آن به مرور شروع به راه اندازی کردند . بعد از آن هم جنگ شد و بیشتر اقداماتی هم که انجام شده بود از بین رفت.
مورعی افزود: در واقع پتروشیمی از بدو تاسیس تا زمان انقلاب اسلامی یک دوره را داشت و در دوران جنگ و دوره تخریب و نابودی هم دوره دیگری را داشت و کوشش بیشتری در جهت نگهداری آن بخشی که مانده بود و ترمیم خرابیها صورت گرفت. اما پس از آتش بس در دوره آقای رهگذر دوره بازسازی و ترمیم آغاز شد و همزمان هم واحدهای جدید به وجود آمد.
این بازنشسته پتروشیمی بای بیان اینکه پس ازانفلاب مسئول امور هماهنگی پتروشیمی ها و بعد در دوره ای مسئول امور مشارکتهای آن شدم، گفت: در همین سالها مسئله مجتمع ایران - ژاپن و خسارت آن مطرح شد و ژاپنیها گفتند به علت این خسارت قابل بازسازی نیست و شریک ایرانی می گفت شما شریک ما هستید و باید تا آخر باشید. آن مذاکرات 3 سال در دوران جنگ طول کشید و با پایان جنگ دولت مصمم شد که مسئله را حل کند و تیم ویژه ای تعیین شد و خلاصه به نتیجه رسید و ژاپنی ها مجتمع را تقریبا با قیمت صفر به ما واگذار کردند.
وی گفت: در همین دوران مذاکرات که همزمان با جنگ هم بودمدتی عضو هیئت مدیره ایران و ژاپن و مدتی بعد هم در جریان بازسازی بندر امام هم بودم.
مورعی با اعلام اینکه از سال 1373 تا 1385 حدود 12 سال عضو هیئت مدیره پتروشیمی بندر امام بودم و پس از آن هم بازنشسته شدم، اظهار کرد: پس از بازنشستگی تا مدتها مشاور آقای شعری مقدم بودم و البته دورانی هم با پتروشیمی باختر همکاری می کردم. در حال حاضر هم هلدینگ " گسترش انرژی پاسارگاد" حضور دارم و در بخشهای مختلف بالادستی نفت تا صنایع پایین حضور دارم. شرکتی هم که خودم در آن فعال هستم ، "روناک انرژی سرمد" است که کار تولید لاستیک رابطی را انجام می دهد که برای تایر خودرو استفاده می شود.
مورعی می گوید: دوران بازسازی را باید دوران طلایی بعد از انقلاب نامید چرا که نه تنها خرابیها ترمیم شد بلکه پتروشیمیهای جدید هم شکل گرفت.
وی از مهندس رهگذر به عنوان یکی از مدیران موفق پتروشیمی یاد کرد و گفت: بعد از ایشان هم مهندس نعمت زاده موتور محرکه پتروشیمی بودندکه شرکتهای زیادی را راه اندازی کردند.
این بازنشسته پتروشیمی معتقد است که NPC در دوران خصوصی سازی شرایط سختی را طی کرد و خصوصی سازی طبق هدف اولیه اجرا نشد است .پتروشیمی ها به کسانی واگذار شده است که در این مقوله فعال نبودند. این کاری تخصصی است. شرکتهای خصوصی تنها به دنبال منافع خود هستند در حالی که پتروشیمی منافع بلند مدت کشور را باید دنبال کند. از همین منظر جدا کردن شرکتها از پتروشیمی کار خوبی نبوده است و باید با ترتیب بهتری این کار انجام می شد.
وی در ادامه به نگرانی دیگر خود اشاره کرد و گفت: چند روز پیش فهرستی از شرکتهای برتر شیمیایی جهان را نگاه می کردم که پتروشیمی ایران قبلا در این فهرست بود، اما الان از فهرست بیرون است و جای تاسف است. چرا که درون فهرست بودن یک امتیاز است و در تعاملات شرکتها اولین جایی که چک می شود همین فهرست است. سابیک در رتبه چهارم یا پنجم است. ما قبلا فاصله ای با سابیک نداشتیم اما حالا کلا از فهرست خارج هستیم.
مورعی تلاشهای مهندس شعری مقدم برای بازگرداندن پتروشیمی به روزهای خوب خود موثر برشمرد و گفت: مشکل دیگری که وجود دارد تحریم است که به ما تحمیل شده است. به خاطر این تحریم شرکتهایی که دارای فناوری هستند با ایران همکاری نمی کنند و این از مشکلات مهم است.