یکی از بازنشستگان صنعت پتروشیمی که از ابتدایی ترین واحدهای پتروشیمی تا امروز خاطره دارد ، معتقد است سپردن این صنعت به بخش خصوصی خوب است اما به شرطی که نظارت درست و جامعی روی آنها صورت گیرد، چرا که بارها شاهد تعلل ناظران در واحدهای مختلف بوده است.
فضل الله بحرانی یکی از کارکنان پتروشیمی است که کار خود را از پتروشیمی آبادان آغاز کرده و حدود 20 سالی در این مجموعه فعال بوده است ، می گوید:در سالهای اولیه توسعه صنعت پتروشیمی این مجموعه با ارزش افزوده بالایی کار می کرد و به طور همزمان با سرمایه گذاریهای جدید نیازهای خود را هم تامین می کرد. در این سالها زمینه های استفاده از آب و گاز برای پتروشیمی ها فراهم بوده است و به همین دلیل توانستند توسعه خوبی داشته باشند اما باید دانست که استفاده صحیح از گاز و رعایت اصول محیطی در پتروشیمی ها یک اصل است که در این سالهای توسعه چندان رعایت نشده است.
وی معتقد است بسیاری از پتروشیمی ها در سالهای گذشته می توانستند با مدیریت کنترل و رعایت اصول اولیه محیط زیستی ، صنعتی پاک را داشته باشند اما بعد روند تولید و صادرات اولویت داشته و این مسائل مهم نادیده گرفته شده است.
بحرانی در ادامه به اتفاق ناخوشایندی که در پتروشیمی ها برای تولید بنزین رخ داد اشاره کرد و گفت: درست است که در ان سالها ضرورتی برای تولید بنزین وجود داشت اما مسئولان مربوطه در مورد انتخاب واحدهای آروماتیک و نحوه کار اشتباهات زیادی داشتند و صدمات زیادی را به صنعت پتروسیمی ، خودروها و در نهایت و مهمتر سلامت و جان مردم وارد کردند. متاسفانه این شرایط اصلاح نشد تا اینکه انتقادات سنگینی علیه بنزین تولیدی به راه افتاد و به حواشی آن پرداختند.
این کارشناس خبره پتروشیمی معتقد است برنامه ریزیهای و سیاستگذاریهایی که پتروشیمی ها را به اقصی نقاط کشور فرستاد ، کاملا اشتباه بوده است و در ادامه گفت: اینکه نماینده ای برای جلب رضایت حوزه کاری خود تلاش می کند تا یک واحد پتروشیمی را به شهرستانی ببرد اشتباه است و مسئولان دیگر نباید با این نماینده همراه شوند. در حالی که آب و گاز و نمک و سایر امکانات برای تولید و صادرات در جنوب ایران فراهم است بردن پتروشیمی ها به شمال و شهرهای دیگر اشتباهی راهبردی است.
وی معتقد است اگر روند خصوصی سازی در پتروشیمی ها با نسبتی 48 به 52 اجرا می شد و کل کار از دست دولت خارج نمی شد امکان نظارت و پیگیری بیشتری وجود داشت و در ادامه صحبتهای خود می گوید: من سالها در پتروشیمی های مختلف حضور داشته و کار کرده ام و به خوبی می دانم سپردن کار در دست بخش خصوصی به چه معناست.
بحرانی بر این باور است که باید مدیرانی دلسوزو سختگیر بالای سر بخش خصوصی به عنوان ناظر وجود داشته باشد.
این بازنشسته پتروشیمی سالها در پتروشیمی آبادان حضور داشته و در بیان خاطراتی از ان دوران می گوید: وقتی پیشنهاد رفتن به پتروشیمی آبادان را به من دادند به طور همزمان پیشنهادی از شرکت نفت داشتم و خودم و دیگران می گفتند این بخش آینده ای ندارد و به پای شرکت نفت نمی رسد و عده ای دیگر می گفتند که این مجموعه هم جزئی از نفت است و شرایط یکسانی دارد اما من دودل بودم و تا مدتی مقاومت کردم. در نهایت یک روز کارشناسی امریکایی در حضور من در مورد سیستمهای آنالیزور پتروشیمی آبادان صحبت کرد و گفت" وقتی ما برویم کمتر از دو ماه اینجا می خوابد". این حرف برای من گران تمام شد و من رو در رو با او گفتم" این اتفاق نمی افتد و حتما شما چند ماه دیگر سراغی از اینجا بگیرید". پس از این ماجرا مسئولیت را در پتروشیمی آبادان قبول کردم و آنجا ماندم و تا 20 سال بعد این ماندن ادامه داشت.