« به خاطر این مدل خصوصی سازی در پتروشیمی و از دست رفتن تلاشهای چندین ساله متاسف هستم چرا که پتروشیمی روزهای درخشان و موفقی را پشت سر گذاشته و حال د راین شرایط به نوعی دچار بحران شده است.»
سیروس رعنایی یکی از بازنشستگان همچنان فعال پتروشیمی تاکید دارد که حجم تولیدات و توسعه ای که در ابتدای دهه 80 در صنعت پتروشیمی رخ داد دیگر تکرار نشده است. در این سالها اقدامات زیادی صورت گرفته است اما این روند اخیر کند و دچار مشکل شده و حتی می توان گفت که با شرایط فعلی بیم آن می روند که بسیاری از این تلاشها به بن بست برسد و متوقف شود.
وی معتقد است خصوصی سازی که با شرایط فعلی رخ داده ، اتفاق بدی برای صنعت پتروشیمی بوده است. روند خصوصی سازی طبق قانون و برنامه اولیه دولت اجرا نشد و حذف شرکت ملی صنایع پتروشیمی به عنوان متولی واحدهای پتروشیمی صدمه غیر قابل جبرانی را به این صنعت زد و واحدهای پتروشیمی را ضعیف کرد.
رعنایی در ادامه گفت: بسیاری از پتروشیمی هایی که خصوصی شدند امید به تغییر شرایط به سمت مطلوب را داشتند اما شرایط تغییر کرد و حالا دیگر شرکت ملی صنایع پتروشیمی امکانی برای دخالت و دفاع از پتروشیمی ها مثل گذشته ندارد.
وی با بیان اینکه در آن سالهای درخشان پتروشیمی، درآمدهای این صنعت در درون آن سرمایه گذاری مجدد می شد و مشکلی برای فروش محصولات آن هم وجود نداشت، افزود: پتروشیمی ها در شرایط فعلی پول ندارند و به همین دلیل انگیزه و توانی برای ادامه رقابت به وجود نمی آید. درست است که میزان تولیدات کم نشده و حتی در برخی موارد افزایش را هم نشان می دهد اما این موارد به صورت فراگیر نیست و در عین حال همین تعداد محدود هم در فروش محصول و تامین خوراک مشکلات فراوان دارند.
وی به شرایط سخت صنعت پتروشیمی پس از اعمال تحریمهای ظالمانه علیه ایران اشاره کرد و گفت: در این شرایط سخت که با کاهش قیمت نفت و بی پولی صنعت نفت مواجه شده حتی نمی توان از دولت انتظار داشت تا کمک مالی به پتروشیمی داشته باشد. در این شرایط شاهد هستیم که تعداد قابل توجهی از پتروشیمی ها در استانهای مختلف متوقف مانده و بسیاری از نیروهای انها بیکار شده اند.
رعنایی مسئله دیگر مبتلا به صنعت پتروشیمی را عدم توانایی در جمع کردن سرمایه های کوچک برشمرد و گفت: اگر سرمایه گذاریهای کوچک در یک پروژه جمع می شد و از این سرگردانی بیرون می آمد می توانستیم امیدوار باشیم که اتفاقات جدیدی با وجود همه مشکلات رخ دهد.
این بازنشسته صنعت پتروشیمی که بیش از 39 سال سابقه کار دارد و هنوز هم در مجموعه صنعت پتروشیمی حضور دارد، از خاطرات بسیاری که در این سالها داشته می گوید و اینکه در تمام این دوران به خصوص در شرایط جنگ تحمیلی فداکاریهای زیادی توسط کارکنان پتروشیمی صورت گرفته است.
وی اضافه می کند: در جریان شرایط سخت دوران جنگ و بمباران و تخریب پتروشیمی هایی مثل پتروشیمی آبادان حضور داشتم و کار بازسازی را بلافاصله آغاز می کردیم تا اختلالی در کار به وجود نیاید. همچنین خاطرات زیادی از دفعات بسیاری که پتروشیمی بندر امام بمباران می شد دارم و می دانم که نیروهای پتروشیمی چه تلاشهایی کردند تا این واحدها به مدار برگردند و تولیدشان متوقف نشود.
رعنایی در ادامه گفت: نمی توان گفت که کدام یکی از خاطرات خوب است چرا که کل زندگی ما در صنعت پتروشیمی خاطره بوده و در بسیاری از موارد از خانواده و عزیزان و زندگی شخصی خود به نفع پتروشیمی می زدیم تا کار این صنعت و تعهدمان به خوبی انجام شود.